Ik moet je wat bekennen
Ik ben een naturist
Hoi, ik ben Renée en ik ben een naturist
Nu zul je misschien denken; jaja die camper-meid voelt liefde voor de natuur, vind naturist een leuke term en gaat daar nu een stukje over schrijven. Ja en nee.
Tijdens mijn meerdaagse migratie van Valencia naar Amsterdam heb ik 9 stops gemaakt, waarvan 5 zo dicht mogelijk langs de kust. Zo reed ik van Malvarosa naar Plaja del Pinar. Van daar naar Peñíscola, toen naar La Penida en Pineda de Mar. Met elke volgende halte kwamen de landsgrenzen en het onvermijdelijke Franse binnenland1 steeds wat dichterbij, en aangezien ik dat het liefste uitstel belandde ik op de valreep op Torreilles plages2. Villa Vagabond kon ik er parkeren op een ruim parkeerveld aan de duinen en op steenworpafstand van het strand. Naaktstrand welteverstaan.
Nu is het naaktstrand een fenomeen dat mij alom bekend is dankzij jarenlang terras-teigeren en bar-tenderen bij de fijnste strandtent aan het Zandvoortse zuiderstrand. Ook wel bekend als naaktstrand. Maar hoewel Ajuma weldegelijk gelegen was in naturisten-land, hanteerden we op het terras en in de tent een no-nudity-policy. Het kwam dikwijls voor dat iemand naakt vanaf het strand het terras op liep, die werd dan direct doch vriendelijk verzocht iets aan te trekken of om te slaan. Zowel uit hygiensch oogpunt als voor de gasten die niet perse voor het naaktstrand, maar wel voor de menukaart en onze service kwamen. En voor de locatie, want bij Ajuma was het net alsof je op een eiland zat, niet alleen omdat je de melk uit de kokosnoot dus met je billen bloot kon drinken maar vooral vanwege het ontbreken van een bebouwde boulevard. En wat hield ik zielsveel van die afgelegenheid, afgezonderd van de bewoonde wereld en ons drukke menselijke bestaan.
Precies datzelfde gevoel ervoer ik op het plage de nudistes aan de Zuid-Franse kust. Zonder boulevard, met enkel een zandpad door de duinen en een esthetisch knap strandtentje met roestige stoeltjes en een palmbladeren dak. Geen labels, geen merken, geen verkeer-of-stads-geluiden, geen muziek. Alleen de natuur en hier en daar een ontbloot lijf. Wat zelfmeegebrachte parasolletjes. Een enkeling met een koptelefoon of een boxje met muziek op alleen-voor-de-eigenaar-verstaanbaar volume. Geen afval en geen overlast. Geen ongevraagd gesprek. Want het feit dat je allemaal naakt bent zorgt - in mijn optiek en aan de hand van observaties - voor fijne omgangsvormen. Je staart niet naar elkaar en stoort iemand niet zomaar. Geen seconde voelde ik me bekeken, het lijkt hier geoorloofd dat je elkaar gewoon negeert3.
En dat naakt zijn dan?
Los van de nodige sauna bezoeken bladeren we voor mijn eerste naturisten-ervaring terug naar zo’n 8 jaar geleden, toen ik met mijn toemalige liefde (geen stad of camper maar eentje van vlees en bloed) kampeerde in Kroatie. Hij groeide op met naturisten-ouders en wilde mij de perks van het naakt-recreëeren dolgraag laten zien, en wat denk je? Het bleek werkelijk een match. Los van dat de camping prachtig aan een meer gelegen was, vond ik naakt zijn en met name zwemmen4 niet alleen enorm bevrijdend, maar ook heel praktisch efficient5. Je zit namelijk niet met natte, tegen je lijf aan plakkende badkleding die vaak ook nog zand vangt. Je wordt egaal bruin zonder tan-marks, en zelfs het smeren van sunblock is een moeiteloos fijn feest. En ook daar ervoer ik die omgangsvormen; doordat je allen even naakt bent bemoeit ieder zich doorgaans met zijn eigen ding. We hebben nu eenmaal allemaal een (ander) lijf, en nu ik je toch spreek, kunnen we het naakte lichaam gewoon weer normaliseren en algemeen accepteren?
Maar, ben je niet gewoon een nudist?
Nee, niet perse. De twee termen (ik moest het zelf ook even opzoeken) hebben absoluut de nodige overlap en worden vaak door elkaar gebruikt, het verschil tussen nudisme en naturisme zit hem echter in het feit een nudist per definitie graag het lijf ontbloot in de publieke ruimte. Naturisten daarentegen hanteren ‘een levenswijze die bestaat uit kernwaardes als respect voor elkaar en de natuur’. De naturist zal zichzelf dan ook alleen van kleding ontdoen op daarvoor aangewezen plekken.
Goed, na deze (een-na)eerste naar meer smakende ervaring voelde ik de drang dit verder te onderzoeken, en deze meid zou geen Millenial zijn als ze niet meteen had gekeken of er ook zoiets als een naturisten app bestaat. Binnen een paar tellen had ik de one and only naturism app op mijn telefoon en openbaarde zich een wereld vol meertjes, strandjes, campings en zelfs hele hotels voor de naakt-recreant. En hoewel de laatste uit dat rijtje mij het minste trekt (want; je wilt als naturist toch in de natuur zijn, en niet achter de hekken van een hotel?), maakt het me ook nieuwsgierig. Zal ik er eens naartoe gaan, gewoon om te ervaren hoe dat is?..
Helaas heeft de afgelopen dagen het weer me niet bepaald aangemoedigd om wat naturisten-meertjes toe te voegen aan de lijst met 9 stops, het vooruitzicht van een paar weken toeven bij onze Ooster-buren die hun Freikörperkultur helemaal omarmt hebben maakt me nu al meer dan blij :D
Prachtig hoor al die bergen enzo maar ik ben toch echt een thalassophile
Die stops spot ik via park4night, website én handige app waarin je kan zoeken naar campings, gratis parkeerplekken, camperplekken etc.
Alles uiteraard vanuit mijn female-point-of-view, er zal op dit soort plekken het nodige gecruised worden maar ik merk - en vind - daar niet veel van
Tip van de dag, heb je nog nooit naakt gezwommen? Ga dat dan eens héél snel doen ;)
Funfact: veel naturisten trekken als het koud wordt geen broek maar een bovenstuk aan. Niet omdat ze graag hun geslachtsdeel ontbloot laten maar simpelweg vanwege het feit dat als je met-organen-gevulde-bovenlijf bedekt is, je sneller warmer bent
Wat een mooi verslag van weer nieuwe belevenissen en inzichten. En interessant om te lezen 😍